brightness_1
การเอาใจใส่ของชาวสะลัฟต่อซุนนะฮ์
1. อิมามมุสลิมได้บันทึกไว้ในตำราเศาะฮีห์ของท่าน เป็นฮะดีษจากอันนุอฺมาน บิน ซาลิม รายงานจากท่านอัมร์ บิน เอาส์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา กล่าวว่า ท่านอันบะซะฮ์ บิน อบู ซุฟยาน กล่าวว่า: ฉันได้ยินท่านหญิงอุมมุ ฮะบีบะฮ์ กล่าวว่า ฉันได้ยินท่านเราะซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า: “ใครที่ละหมาดวันหนึ่งกับคืนหนึ่งจำนวนสิบสองร็อกอะฮ์ บ้านหนึ่งหลังในสวรรค์จะถูกสร้างให้แก่เขา” (บันทึกโดยอิมามมุสลิม ฮะดีษลำดับที่ 1727) ท่านหญิงอุมมุ ฮะบีบะฮ์ กล่าวว่า:ฉันไม่เคยทิ้งการละหมาดนี้เลยนับตั้งแต่ได้ยินจากท่านเราะซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม และท่านอันบะซะฮ์กล่าวว่า: ฉันไม่เคยทิ้งการละหมาดนี้เลยนับตั้งแต่ได้ยินจากท่านหญิงอุมมุ ฮะบีบะฮ์
ท่านอัมร์ บิน เอาส์ กล่าวว่า: ฉันไม่เคยทิ้งการละหมาดนี้เลยนับตั้งแต่ได้ยินจากท่านอันบะซะฮ์
ท่านอันนุอฺมาน บิน ซาลิม กล่าวว่า: ฉันไม่เคยทิ้งการละหมาดนี้เลยนับตั้งแต่ได้ยินจากท่านอัมร์ บิน เอาส์
2. ฮะดีษจากท่านอะลีย์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า: แท้จริงท่านหญิงฟาฏิมะฮ์มีอาการปวดมือเนื่องจากการโม่แป้ง ขณะนั้นได้มีเชลยศึกถูกนำมายังท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม นางจึงไปหาท่านนบีแต่ไม่พบ พบแต่ท่านหญิงอาอิชะฮ์แล้วก็บอกเรื่องนั้นแก่นาง เมื่อท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กลับมา ท่านหญิงอาอิชะฮ์ก็ได้บอกว่าท่านหญิงฟาฏิมะฮ์มาหา ท่านอะลีย์กล่าวว่าแล้วท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ก็มาหาพวกเราซึ่งตอนนั้นพวกเรานอนแล้ว เราจะลุกขึ้น แต่ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม พูดว่า “ไม่ต้องลุก” จนท่านนบีนั่งลงและสอดเท้าเข้ามาระหว่างเราสองคนจนพบว่าเท้าที่เย็นของท่านอยู่ระดับอกของฉัน แล้วกล่าวว่า “เอาไหมฉันจะสอนถึงสิ่งที่ดีกว่าของที่เธอทั้งสองได้ขอ? เมื่อเธอทั้งสองนอนก็จงกล่าวว่า อัลลอฮุอักบัร สามสิบสี่ครั้ง ซุบฮานัลลอฮ์ สามสิบสามครั้ง อัลฮัมดุลิลลาฮ์ สามสิบสามครั้ง ดีกว่าที่เธอทั้งสองมีคนใช้เสียอีก” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ ฮะดีษลำดับที่ 3705 บันทึกโดยมุสลิม ฮะดีษลำดับที่ 2727)
ในอีกสายรายงานหนึ่ง ท่านอะลีย์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า: ฉันไม่เคยทิ้งการกล่าวบทซิกิรนี้เลย นับตั้งแต่ได้ยินมาจากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม มีคนถามว่า: แม้แต่คืนที่สงครามศิฟฟีนด้วยหรือ? ท่านตอบว่า:ใช่ แม้แต่คืนที่ศิฟฟีนด้วยก็ตาม (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ ฮะดีษลำดับที่5362 บันทึกโดยมุสลิม ฮะดีษลำดับที่ 2727)
เป็นที่ทราบโดยทั่วกันว่า คืนที่ศิฟฟีนคือคืนที่เกิดสงคราม และท่านอะลีย์ก็เป็นแม่ทัพ แต่ก็ไม่ทำให้ท่านยุ่งยากจนลืมที่จะรักษาซุนนะฮ์นี้
3. ครั้งหนึ่งเมื่อท่านอับดุลลอฮ์ อิบนุ อุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ละหมาดญะนาซะฮ์เสร็จ ท่านก็กลับโดยไม่ติดตามญะนาซะฮ์ไปยังกุบูร ท่านคิดว่านั่นคือซุนนะฮ์ที่สมบูรณ์ ท่านไม่รู้ถึงหลักฐานที่บอกถึงความประเสริฐของการติดตามญะนาซะฮ์จนกระทั่งฝังเสร็จ เมื่อท่านทราบฮะดีษจากท่านอบู ฮุร็อยเราะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ท่านก็เสียใจที่ต้องพลาดซุนนะฮ์นี้ไป ลองไตร่ตรองดูว่าท่านจะทำอย่างไร?!
ท่านอิบนุ อุมัร เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ ได้เอาก้อนกรวดในมือขว้างลงไปที่พื้นแล้วพูดว่า : แท้จริง เราได้พลาดความดีไปหลายกีรอฏแล้ว (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ ฮะดีษลำดับที่ 1324 บันทึกโดยมุสลิม ฮะดีษลำดับที่ 945)
อันนะวะวีย์ เราะฮิมะฮุลลอฮ์ กล่าวว่า: นี่ชี้ให้เห็นว่าบรรดาเศาะฮาบะฮ์เมื่อทราบถึงซุนนะฮ์ทั้งหลายพวกเขาก็ปรารถนาที่จะปฏิบัติให้ได้ และเมื่อพวกเขาพลาดจากการปฏิบัติก็จะเสียใจ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่รู้ถึงเหตุผลอันยิ่งใหญ่ของมันก็ตาม (ดูใน อัลมินฮาจญ์ 7/15)
