languageIcon
search
search
brightness_1 มีซุนนะฮ์ให้กั้นเขต

มีซุนนะฮ์ให้กั้นเขตทั้งตอนละหมาดเป็นอิมามและตอนละหมาดคนเดียว ส่วนตอนเป็นมะมูมเขตกั้นของอิมามก็คือเขตกั้นของเขาด้วย

ในฮะดีษมัรฟูอฺที่ท่านอบู ซะอีด อัลคุดรีย์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่าท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า: “เมื่อผู้ใดจะละหมาดเขาจงกั้นเขตจากผู้คน…” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ ฮะดีษลำดับที่ 509 บันทึกโดยมุสลิม ฮะดีษลำดับที่ 505) และฮะดีษเกี่ยวกับซุนนะฮ์ของเขตกั้นมีมากมาย เช่น ท่านนบีกั้นเขตด้วยเตียง ฝาผนัง ต้นไม้ ไม้ หอก ทวน พาหนะที่ท่านขี่ และอื่นๆ

มีบทบัญญัติให้กั้นเขตละหมาดทั้งในอาคารและที่โล่ง ตอนเดินทางและตอนไม่เดินทาง กั้นเพราะเกรงคนเดินผ่านตัดหน้าหรือไม่ก็ตาม เพราะฮะดีษไม่ได้แยกเอาไว้ ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กั้นเขตละหมาดทั้งตอนที่เดินทางและไม่เดินทาง ดังฮะดีษที่รายงานจากอบู ญุฮัยฟะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ ฮะดีษลำดับที่ 501 บันทึกโดยมุสลิม ฮะดีษลำดับที่ 503)

brightness_1 ซุนนะฮ์ต้องยืนใกล้เขตกั้น

ซุนนะฮ์ให้มีระยะห่างระหว่างจุดซุญูดกับเขตกั้น ช่วงประมาณแพะเดินผ่านได้

ดังฮะดีษที่ท่านซะฮ์ลฺ บิน สะอฺด์ อัซซาอิดีย์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า  “ระหว่างที่ละหมาดของท่านเราะซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กับฝาผนังห่างประมาณแพะเดินผ่านได้” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ ฮะดีษลำดับที่ 496 บันทึกโดมุสลิม ฮะดีษลำดับที่ 508) 

คำว่า “ที่ละหมาด” หมายถึง ที่ซุญูดของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม

ในฮะดีษที่บันทึกโดยอะห์มัดกับอบูดาวูดระบุว่า: ระหว่างท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กับเขตกั้นห่างกันประมาณสามศอก (บันทึกโดยอะห์มัด ฮะดีษลำดับที่ 6231 บันทึกโดยอบู ดาวูด ฮะดีษลำดับที่ 2024 อัลอัลบานีย์กล่าวว่า: เศาะฮีห์ ใน เศาะฮีห์อบีดาวูด 6/263 ต้นเดิมอยู่ในบันทึกของอัลบุคอรีย์ ฮะดีษลำดับที่ 506 ระยะห่างนี้วัดในกรณีที่ยืน)

brightness_1 ซุนนะฮ์ให้ขวางผู้ที่จะเดินผ่านหน้าผู้ละหมาด

มีฮะดีษจากท่านอบู ซะอีด เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ กล่าวว่า ท่านเราะซูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า: “เมื่อผู้ใดละหมาดโดยกั้นเขตไว้ แล้วมีคนหนึ่งต้องการจะเดินตัดหน้าก็จงผลักที่คอของเขา หากเขายังดื้อก็จงต่อสู้กับเขา เพราะแท้จริงเขาคือชัยฏอน” (บันทึกโดยมุสลิม ฮะดีษลำดับที่ 505)

ถ้าหากผู้ที่เดินตัดหน้าเป็นผู้หญิง หรือสุนัขสีดำ หรือลา  ตามทัศนะที่ถูกต้องนั้นจำเป็นต้องกีดขวาง เพราะจะทำให้การละหมาดนั้นเสีย ดังฮะดีษที่ท่านอบู ซัรร์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮ์ รายงานไว้ในบันทึกของมุสลิมฮะดีษลำดับที่ 510 เป็นทัศนะที่อาจารย์ของเราชัยค์อิบนุ อุษัยมีน ได้เลือกทัศนะนี้ ซึ่งต่างจากสิ่งอื่นๆ ที่ถึงแม้จะตัดหน้าก็ไม่ทำให้ละหมาดเสีย