languageIcon
search
search
beforeFajronColorIcon Sunete jo periodike/ Sunetet e ushqimit/ ( Dhe numri i tyre 14 Sunete )
brightness_1 Përmendja e emrit të Allahut (thënia: BISMIL-LAH / Me emrin e Allahut!) në fillim të ushqimit

Nga Umer ibn Ebi Seleme (Allahu qoftë i kënaqur me të!) transmetohet që ka thënë se isha djalosh (thjeshtër) nën kujdesin e të Dërguarit të Allahut (Paqja e Allahut qoftë mbi të!). Dora ime lëvizte e shkujdesur në enën e (përbashkët të) ushqimit. I Dërguari i Allahut (Paqja e Allahut qoftë mbi të!) më tha: “O djalosh, përmende emrin e Allahut. Ha me të djathtën dhe ha prej ushqimit që ke më pranë vetes.” Që nga ajo ditë, vazhdova të ushqehem sipas këtij udhëzimi profetik.(Transmeton Bukhari nr. 5376 dhe Muslimi  nr. 2022)

Nëse harron ta përmendë emrin e Allahut në fillim, është sunet që, kur të kujtohet, të thotë:

بسم الله أوله وآخره

“BISMIL-LAHI EU-UELIHI UE AKHIRIHI! Me emrin e Allahut, në fillim dhe në fund të  ushqimit!”

Bazohet në hadithin e Aishes (Allahu qoftë i kënaqur me të!) që tregon se i Dërguari i Allahut (Paqja e Allahut qoftë mbi të!) ka thënë: “Kur dikush nga ju të hajë ushqim, le ta përmend emrin e Allahut. Nëse harron që të përmendë emrin e Allahut në fillim të tij (ushqimit), le të thotë: ‘BISMIL-LAHI EU-UELEHU UE AKHIRAHU/  Me emrin e Allahut, në fillim dhe në fundtë ushqimit!’” (Transmeton Ebu Daudi nr. 3767 dhe Et-Tirmidhi nr. 1858; Albani, siç është përmendur më parë, ka thënë se hadithi është sahih / i vërtetë.)

Po kështu, argument për këtë është hadithi që tregon se njeriu ha me të djathtën, që të mos i përngjajë shejtanit. Nëse muslimani, nuk e përmend Allahun (kur ha), shejtani ka hise (pjesë) në ushqimin e tij. Ndërsa, nëse muslimani ha dhe pi me të majtën, i përngjason shejtanit, sepse ai ha dhe pi me të majtën.

Argument për këtë është:

Hadithi i Abdullah Ibn Umerit (Allahu qoftë i kënaqur me të!) që tregon se i Dërguari i Allahut (Paqja e Allahut qoftë mbi të!) ka thënë: “Askush prej jush të mos të hajë dhe mos të pijë me të majtën, pasi shejtani ha dhe pi me të majtën.” Transmetuesitregon se Nafiu shtonte në këtë transmetim: “Dhe të mos marrë e të mos japë me të.”  (Transmeton Muslimi nr. 2020)

Shejtani kujdeset që të hyjë në shtëpitë, për të bujtur (kalojë natën) në to dhe që të ketë hise (pjesë) në ushqimin dhe në pijen e njerëzve të këtyre shtëpive. Në këtë kontekst, Xhabir ibn Abdullahu (Allahu qoftë i kënaqur me të!) transmeton se e ka dëgjuar Profetin (Paqja e Allahut qoftë mbi të!) të thotë: “Kur njeriu do të hyjë në shtëpinë e tij dhe e përmend Allahun para se të futet në tëdhe para se të fillojë të hajë ushqim, shejtani thotë (duke iu drejtuar pasuesve të tij): ‘Nuk ka bujtje për ju dhe as darkë.’ Ndërsa, nëse hyn pa përmendur Allahun, shejtani thotë: ‘Gjetët strehim.’ Nëse (personi) nuk e përmend Allahun, kur fillon të hajë ushqim,shejtani thotë: ‘E gjetët bujtjen dhe darkën.’” (Transmeton Muslimi nr. 2018)

brightness_1 Falënderimi i Allahut të Lartësuar pas ushqimit

Argument për këtë është:

Hadithi i Enes ibn Malikut (Allahu qoftë i kënaqur me të!), i cili rrëfen se Dërguari i Allahut (Paqja e Allahut qoftë mbi të!) ka thënë: “Vërtet, Allahu kënaqet që robi e falënderon, kur ha dhe pi.” (Transmeton Muslimi nr. 2743)

Për këtë falënderim ka forma të larmishme, prej të cilave janë:

a. الْحَمْدُ لِلَّهِ كَثِيرًا طَيِّبًا مُبَارَكًا فِيهِ غَيْرَ مَكْفِيٍّ , وَلَا مُوَدَّعٍ , وَلَا مُسْتَغْنًى عَنْهُ رَبَّنَا

“EL-ȞAMDU LIL-LAHI KETHIRAN ŤAJ-JIBEN MUBAREKEN FIHI GAJRA MEKFIJ-JIN, UE LA MUED-DEĬN, UE LA MUSTEGNEN ĂNHU RAB-BENA!

Lavdia i takon Allahut! Atij i bëjmë shumë lavde të dëlira (pa syfaqësi) dhe të bekuara (të vazhdueshme)! Këto lavde nuk mjaftojnë për ta madhëruar Allahun ashtu siç duhet, e megjithatë ne nuk kemi për t’i lënë ato. Ne do të kemi nevojë për t’i bërë lavde Allahut

në vazhdimësi e në çdo gjendje. O Zoti

ynë, pranoje lavdërimin tonë!”

(Transmeton Bukhariu  nr. 5458)

b. الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي كَفَانَا وَأَرْوَانَا غَيْرَ مَكْفِيٍّ, وَلَا مَكْفُورٍ

 “EL-ȞAMDU LIL-LAHIL-LEDHI KEFANA UE ERUANA GAJRA MEKFIJ-JIN UE LA MEKFUR.

Falënderimi absolut i takon Allahut, i Cili na dha sa duhet dhe na ngopi; Ai është i panevojshëm dhe i pamohueshëm.” (Transmeton Bukhariu  nr. 5459)

“I panevojshëm”, në kuptimin që, nuk ka nevojë për askënd e asgjë, sepse Allahu është Ai që i ushqen robërit e Tij dhe u jep sa duhet. “I pamohueshëm”, në kuptimin që, nuk mund të  mohohen mirësitë dhe dhuntitë e Tij.

brightness_1 Lavdërimi i ushqimit, nëse i pëlqen

Është prej sunetit që personi ta lavdërojë ushqimin, nëse i pëlqen. S’ka dyshim që lavdërimi duhet të bëhet vetëm për vlerat që ka ky ushqim.

Argument për këtë është hadithi i Xhabir ibn Abdullahut (Allahu qoftë i kënaqur me të!), që tregon se Profeti (Paqja e Allahut qoftë mbi të!) u kërkoi bashkëshorteve të tij që t’i shtronin diçka për të ngjyer kafshatën në të. Ato i thanë: “Kemi vetëm uthull.” Ai e kërkoi atë dhe filloi të hante, duke thënë: “Sa lëng i mirë që është uthulli; sa lëng i mirë që është uthulli?!” (Transmeton Muslimi  nr. 2052) Uthulli që përdorin në atë kohë ishte lëng i ëmbël; jo të thartë, si uthulli që konsumojmë në ditët tona.

Dijetari ynë, Ibn Uthejmini  (Allahu e mëshiroftë!), ka thënë: “Gjithashtu, kjo është udhëzimit të Profetit (Paqja e Allahut qoftë mbi të!). Pra, kur personit i pëlqen ushqimi, ta lavdërojë atë. Kjo vlen p.sh. edhe për të lavdëruar bukën, kur thua: “Sa bukë e mirë është buka e filan fisi?!” Apo diçka të ngjashme me këtë. Edhe kjo është prej sunetit të të Dërguarit të Allahut (Paqja e Allahut qoftë mbi të!).” (Shih: “Sherhu rijadi es-salihin” vëll. 2, fq. 1057)

Kush mendon rreth realitetit tone, konstaton sa shpesh njerëzit veprojnë në kundërshtim me sunetin (traditën) e Profetit (Paqja e Allahut qoftë mbi të!).  Jo vetëm e lënë këtë sunet, por edhe i kundërvihen atij, nganjëherë duke e sharë ushqimin dhe hërë tjetër duke e përçmuar atë,  gjë që është në kundërshtim me udhëzimin e Profetit (Paqja e Allahut qoftë mbi të!). Në këtë kontekst, në “Es-Sahihani” (Sahihu i Bukhariut dhe Sahihu i Muslimit) në hadithin e Ebu Hurejrës (Allahu qoftë i kënaqur me të!), transmetohet se ai ka thënë: “Profeti (Paqja e Allahut qoftë mbi të!) nuk ka sharë kurrë ndonjë ushqim. Nëse i pëlqente, e hante; dhe nëse jo, e linte.” (Transmeton Bukhariu  nr. 3563 dhe Muslimi  nr. 2064)