Batay sa ḥadīth ayon kay Abū Mūsā – malugod si Allāh sa kanya – sa Ṣaḥīḥān, at kuwento niya kasama ng tiyuhin niyang si Abū `Āmir – malugod si Allāh sa kanya – noong ipinadala siya ng Propeta – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan – sa hukbo ng Awṭās. Nasaad sa ḥadīth na napatay si Abū `Āmir – malugod si Allāh sa kanya – at nagtagubilin siya kay Abū Mūsā – malugod si Allāh sa kanya – na magparating sa Propeta – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan – ng pagbati at dumalangin para sa kanya. Nagsabi si Abū Mūsā: “Ibinalita ko sa kanya ang nangyari sa amin at ang nangyari kay Abū `Āmir at nagsabi ako sa kanya: Nagsabi ito: Sabihin mo sa kanya na humingi siya ng tawad para sa akin. Nagpakuha ang Sugo ni Allāh ng tubig at nagsagawa ng wuḍū’ mula rito. Pagkatapos ay inangat niya ang mga kamay niya. Pagkatapos ay nagsabi siya: O Allāh, magpatawad sa munting lingkod Mong si Abū `Āmir, hanggang sa nakita ko ang kaputian ng kilikili niya. Pagkatapos ay nagsabi siya: O Allāh, ilagay Mo siya sa Araw ng Pagkabuhay sa ibabaw ng marami sa nilikha Mo o sa mga tao.” Isinaysay ito ni Imām Al-Bukhārīy na may numerong 4323. Isinaysay ito ni Imām Muslim na may numerong 2498.
Ayon kay `Abdullāh bin `Abbās – malugod si Allāh sa kanilang dalawa – na nagsabi: Nagsalaysay sa akin si `Umar bin Al-Khaṭṭāb – malugod si Allāh sa kanya – na nagsabi: “Noong Araw ng Badr, tumingin ang Sugo ni Allāh – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan – sa mga Mushrik habang sila ay isang libo samantalang ang mga kasamahan niya ay tatlong daan at labingsiyam na lalaki. Humarap ang Propeta ni Allāh sa Qiblah. Pagkatapos ay inunat niya ang mga kamay niya, na nananawagan sa Panginoon niya: O Allāh, tuparin Mo sa akin ang ipinangako Mo sa akin. O Allāh, ibigay Mo sa akin ang ipinangako Mo sa akin. O Allāh, kung masasawi ang pangkat na ito na kabilang sa mga alagad ng Islām, hindi ka na sasambahin sa lupa. Hindi siya tumigil sa pananawagan sa Panginoon niya habang nakaunat ang mga kamay niya, habang nakaharap sa Qiblah, hanggang sa bumagsak ang balabal niya buhat sa mga balikat niya. Pinuntahan siya ni Abū Bakr, kinuha ang balabal niya, at inilagay sa mga balikat niya. Pagkatapos ay dinikitan siya nito mula sa likuran niya at nagsabi: O Propeta ni Allāh, sumapat na sa iyo ang paghiling mo sa Panginoon mo sapagkat tunay na Siya ay tutupad para sa iyo ng ipinangako Niya sa iyo…” Isinaysay ito ni Imām Muslim na may numerong 1763.
Nagpapatunay rito: Ang naunang ḥadīth ayon kay Ibnu `Abbās – malugod si Allāh sa kanilang dalawa – at nasaad dito: “Humarap ang Propeta ni Allāh sa Qiblah.” Ang mga ḥadīth para sa sunnah na ito ay marami.
Batay sa isinaysay ni Imām At-Tirmidhīy ayon kay Fuḍālah bin `Ubayd – malugod si Allāh sa kanya – na nagsabi: “Habang ang Sugo ni Allāh – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan – ay nakaupo biglang may pumasok na isang lalaki at nagdasal at nagsabi: O Allāh, magpatawad Ka sa akin at maawa Ka sa akin. Nagsabi ang Sugo ni Allāh – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan: Nagmadali ka, o nagdarasal. Kapag nagdasal ka, uupo ka at purihin mo si Allāh sa anumang Siya ay karapat-dapat doon. Dumalangin ka ng pagpapala para sa akin. Pagkatapos ay dumalangin ka sa Kanya.” Isinaysay ito ni Imām At-Tirmidhīy na may numerong 3476. Sa isang sanaysay nito: “Kapag nagdasal ang isa sa inyo, magsimula siya sa pagpupuri-puri kay Allāh at pagbubunyi sa Kanya. Pagkatapos ay dumalangin siya ng pagpapala para sa Propeta – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan. Pagkatapos ay dumalangin siya matapos nito ng anumang niloob niya.” Isinaysay ito ni Imām At-Tirmidhīy na may numerong 3477. Itinuring na tumpak ito ni Al-Albānīy, Ṣaḥīḥ Al-Jāmi` 1/172.
Kaya pipili siya mula sa mga pinakamagagandang pangalan ni Allāh ng anumang naaakma at naaangkop sa panalangin niya. Kaya kapag hiniling kay Allāh – napakamaluwalhati Niya – ang panustos, magsasabi ng Yā Razzāq (O Mapagtustos). Kapag hiniling kay Allāh – kamahal-mahalan Siya at kapita-pitagan – ang kapangyarihan, magsasabi ng Yā `Azīz (O Makapangyarihan). Kapag hiniling kay Allāh – kamahal-mahalan Siya at kapita-pitagan – ang kapatawaran, magsasabi ng Yā Ghafūr (O Mapagpatawad). Kapag humiling kay Allāh ng paggaling, magsasabi ng Yā Shāfī (O Tagapagpagaling). Ganito siya mananalangin ng nababagay sa panalangin niya batay sa sabi ni Allāh (Qur’ān 7:180): Taglay ni Allāh ang mga pangalang napakagaganda kaya dumalangin kayo sa Kanya sa pamamagitan ng mga ito.
Nagpapatunay rito: Ang ḥadīth ayon kay Ibnu `Abbās – malugod si Allāh sa kanilang dalawa – na nauna kung saan nagsabi ang Propeta – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan: “O Allāh, tuparin Mo sa akin ang ipinangako Mo sa akin. O Allāh, ibigay Mo sa akin ang ipinangako Mo sa akin.” Hindi siya tumigil sa pananawagan sa Panginoon niya – pagkataas-taas Niya – hanggang sa bumagsak ang balabal niya buhat sa mga balikat niya samantalang si Abū Bakr ay nakadikit sa kanya nagsabi: “O Propeta ni Allāh, sumapat na sa iyo ang paghiling mo sa Panginoon mo”. Isinaysay ito ni Imām Muslim na may numerong 1763. Gayon din ang nasaad sa Ṣaḥīḥān mula sa ḥadīth ayon kay Abū Hurayrah – malugod si Allāh sa kanya – noong nag-anyaya ang Propeta – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan –sa liping Daws at nagsabi: “O Allāh, patnubayan Mo ang liping Daws at dahil Mo sila. O Allāh, patnubayan Mo ang liping Daws at dahil Mo sila.” Isinaysay ito ni Imām Al-Bukhārīy na may numerong 2937. Isinaysay ito ni Imām Muslim na may numerong 2524. Gayon din ang nasaad sa Ṣaḥīḥ Muslim na tinutukoy: “Ang lalaking nagpapahaba ng paglalakbay, na nagulo ang buhok, na naalikabukan, na nag-uunat ng mga kamay niya tungo sa langit: O Panginoon ko, o Panginoon ko.” Isinaysay ito ni Imām Muslim na may numerong 1015. Ang sunnah ay manalangin nang tatlong ulit batay sa ḥadīth ayon kay Ibnu Mas`ūd – malugod si Allāh sa kanya – sa Ṣaḥīḥān at nasaad dito: “Siya noon, kapag dumalangin, ay dumadalangin nang tatlong ulit; at kapag humiling, ay humihiling nang tatlong ulit. Pagkatapos ay nagsabi siya: O Allāh, bahala ka na sa Quraysh, nang tatlong ulit.” Isinaysay ito ni Imām Al-Bukhārīy na may numerong 240. Isinaysay ito ni Imām Muslim na may numerong 1794.
Batay sa sabi ni Allāh (Qur’ān 7:55): “Manalangin kayo sa Panginoon ninyo nang may pagpapakumbaba at nang pakubli.” Ang pagkukubli ng panalangin ay higit na malapit sa kawagasan. Dahil dito, pinapurihan ni Allāh – kamahal-mahalan Siya at pagkataas-taas – si Propeta Zacaria – sumakanya ang pangangalaga – at nagsabi (Qur’ān 19:3): “nang tinawag siya ng Panginoon niya sa isang panawagang lihim.” Ito ay dala ng paghiling ng kawagasan ayon sa isa sa mga pahayag ng mga pantas ng tafsīr.
Aral: Marahil nagtatanong ang ilan: Ano ang sasabihin ko sa panalangin ko? Ang Sagot: Dumalangin ka ng anumang ninanais mo sa mga bagay-bagay sa buhay sa Mundo at Kabilang-buhay. Magsigasig ka sa pagdalangin gamit ang Jawāmi1 Al-Kalim, ang mga panalanging nasasaad sa Qur’ān at Sunnah. Naglalaman ang mga ito ng paghiling ng mga mabuti sa Mundo at Kabilang-buhay. Pagnilayan mo ang tanong na ito nang inilahad sa Propeta – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan – at sumagot siya ng mga salitang dakila na nagtitipon para sa Muslim ng Mundo at Kabilang-buhay. Kay dakila nito bilang nakagagalak na balita at kay sagana nito bilang bigay kaya panghawakan mo ang mga ito at pagbulay-bulayan mo ang mga ito. Ayon kay Abū Mālik Al-Ashja`īy ayon sa ama niya – malugod si Allāh sa kanilang dalawa: “Siya ay nakarinig sa Propeta – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan – at pinuntahan ito ng isang lalaki at nagsabi: O Sugo ni Allāh, papaano po akong magsasabi kapag hihiling ako sa Panginoon ko? Nagsabi siya: Sabihin mo: Allāhumma ghfir lī, wa rḥamnī, wa `āfinī, wa rzuqnī. (O Allāh, patawarin Mo ako, kaawaan Mo ako, palusugin Mo ako, at tustusan Mo ako.)” Isinaysay ito ni Imām Muslim na may numerong 2697. Sa isang sanaysay niya: “Ang lalaki, kapag yumakap sa Islām, ay tinuturuan ito ng Propeta – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan – ng ṣalāh. Pagkatapos ay inutusang dumalangin ng mga salitang ito: Allāhumma ghfir lī, wa rḥamnī, wa `āfinī, wa rzuqnī. (O Allāh, patawarin Mo ako, kaawaan Mo ako, palusugin Mo ako, at tustusan Mo ako.)” Isinaysay ito ni Imām Muslim na may numerong 2697.
Ibang Aral: Itinuturing na sunnah para sa tao na manalangin para sa kapatid niya sa likod ng paglilingid. Ito ay panalanging tinutugon ayon sa kapahintulutan ni Allāh – pagkataas-taas Niya – at ang dumadalangin ay may dakilang kalamangan. Ito ay ang isinaysay ni Imām Muslim sa Ṣaḥīḥ niya ayon kay Abū Ad-Dardā’ – malugod si Allāh sa kanya – na nagsabi: “Nagsabi ang Sugo ni Allāh – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan: Ang panalangin ng taong Muslim para sa kapatid niya sa likod ng paglilingid ay tinutugon habang sa tabi ng ulo niya ay may isang anghel na itinalaga. Tuwing dumadalangin siya para sa kapatid niya ng mabuti, nagsasabi ang itinalagang anghel para sa kanya: Āmīn at ukol sa iyo gayundin.” Isinaysay ito ni Imām Muslim na may numerong 2733.
