Kabilang sa Sunnah ang Pigilin sa Paglabas ang mga Bata sa Simula ng Maghrib.
Sa pagsasagawa ng dalawang tuntunin ng kaasalang ito ay may pangangalaga laban sa demonyo at jinn. Sa pagpigil sa mga bata sa paglabas sa unang bahagi ng maghrib ay may pangangalaga sa kanila laban sa mga demonyong naglilipana sa oras na iyon. Gayon din sa pagsasara ng pintuan sa oras na ito at pagsambit sa pangalan ni Allāh – pagkataas-taas Niya – sa sandali ng pagsasara. Kay raming bata at bahay na napanaigan ng mga demonyo sa oras na ito. Kay laki ng pagkandili ng Islām sa mga bata nito at mga bahay nito! Nagpapatunay rito: Ang ḥadīth ayon kay Jābir bin `Abdillāh – malugod si Allāh sa kanilang dalawa – na nagsabi: Nagsabi ang Sugo ni Allāh – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan: “Kapag sumapit ang gabi – o sumapit kayo sa maagang bahagi ng gabi – pigilin ninyo ang mga paslit ninyo sapagkat tunay na ang mga demonyo ay naglilipana sa sandaling iyon. Kapag lumipas ang isang bahagi ng gabi, hayaan ninyo sila, isara ninyo ang mga pinto, at banggitin ninyo ang pangalan ni Allāh sapagkat tunay na ang demonyo ay hindi nagbubukas ng isang pintong nakasara.” Isinaysay ito ni Imām Al-Bukhārīy na may numerong 3304. Isinaysay ito ni Imām Muslim na may numerong 2012. Ang pagpigil sa mga paslit at ang pagsasara ng mga pinto sa simula ng maghrib ay bilang pagtuturing na kaibig-ibig. Tingnan: Fatāwā Al-Lujnah Ad-Dā’imah 26/317.
Batay sa ḥadīth ayon kay `Abdullāh bin Mughaffal Al-Muznīy – malugod si Allāh sa kanya – ayon sa Propeta – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan – na nagsabi: “Magdasal kayo bago ang ṣalāh sa maghrib,” at nagsabi siya sa ikatlo, “para sa sinumang nagnais” dahil sa pagkasuklam na gawin ito ng mga tao na sunnah.” Isinaysay ito ni Imām Al-Bukhārīy na may numerong 1183. Gayon din, Itinuturing na Sunnah ang Ṣalāh na Dalawang Rak`ah sa Pagitan ng Bawat Adhān at Iqāmah. Magkatulad lamang kung ang dalawang rak`ah na ito ay rātibah gaya ng sa fajr at dhuhr sapagkat tunay na makasasapat sa ṣalāh niya ang rātibah kapalit ng dalawang rak`ah na ito, o kung nakaupo sa masjid at nagsagawa ng adhān para sa ṣalāh sa `aṣr o `ishā’ sapagkat tunay na bahagi ng sunnah na tumindig at magdasal ng dalawang rak`ah. Nagpapatunay rito: Ang ḥadīth ayon kay `Abdullāh bin Mughaffal Al-Muzanīy – malugod si Allāh sa kanya – na nagsabi: Nagsabi ang Sugo ni Allāh: “Sa pagitang ng dalawang panawagan ay may dasal.” Inulit niya ito ng tatlong ulit. Nagsabi siya sa ikatlo: “Para sa sinumang nagnais.” Isinaysay ito ni Imām Al-Bukhārīy na may numerong 624. Isinaysay ito ni Imām Muslim na may numerong 838. Walang duda na ang dalawang rak`ah bago ang maghrib o sa pagitan ng bawat dalawang panawagan ay hindi binibigyang-diin gaya ng pagbibigay-diin sa mga sunnah rātibah. Hindi ito isinasagawa magkaminsan lamang. Dahil dito, nagsabi ang Propeta – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan – sa ikatlo: “para sa sinumang nagnais” dahil sa pagkasuklam na gawin ito ng mga tao na sunnah.
Batay sa ḥadīth ayon kay Abū Barzah Al-Aslamīy – malugod si Allāh sa kanya – ang Propeta – pagpalain siya ni Allāh at pangalagaan: “Siya noon ay nagtuturing na kaibig-ibig na ipahuli ang `ishā’.” Nagsabi ito: “Siya noon ay nasusuklam sa pagtulog bago nito at pag-uusap matapos nito.” Isinaysay ito ni Imām Al-Bukhārīy na may numerong 599. Isinaysay ito ni Imām Muslim na may numerong 647. Ang kadahilanan sa pagkasuklam sa pagtulog sa oras ng maghrib ay nangangahulugang: Bago ang `ishā’ dahil ang pagtulog ng tao ay isang dahilan sa pagkakaligta sa ṣalāh sa `ishā’.
