Her kim sabahladığında on kere

" لاَ إِلهَ إِلاَّ اللّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ , لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ"

“Lâ ilâhe illâ’llâhu vahdehû lâ şerîke leh, lehu’l-mulku ve lehu’l-hamdu ve huve alâ kulli şey’in kadîr.”

“Allah’tan başka ilah yoktur. O tektir. Ortağı yoktur. Mülk O’nundur. Hamd O’na mahsustur ve O her şeye gücü yetendir” derse, ona yüz sevap yazılır, ondan yüz günah silinir, bir köle azad etmiş kadar sevap alır ve o gün akşama kadar korunur. Kim akşamlayınca bunu derse, onun içinde aynısı vardır.” Ahmed (8719) Ebu Hureyre radıyallahu anh’den rivayet edilmiştir. İbn Baz (Allah ona rahmet etsin) da isnadının hasen olduğunu belirtmiştir.

" أَمْسَيْنَا وَأَمْسَى الْمُلْكُ لِلَّهِ , وَالْحَمْدُ لِلَّهِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ هَذِهِ اللَّيْلَةِ وَخَيْرِ مَا فِيهَا, وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّهَا وَشَرِّ مَا فِيهَا , اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ , وَالْهَرَمِ , وَسُوءِ الْكِبَرِ, وَفِتْنَةِ الدُّنْيَا , وَعَذَابِ الْقَبْرِ"

“Emseynâ ve emse’l mulku lillâh, ve’l hamdu lillâhi lâ ilâhe illâllâhu vahdehû lâ şerîke leh, Allahumme innî es’eluke min hayri hâzihi’l leyleti ve hayri mâ fihâ ve eûzu bike min şerrihâ ve şerri mâ fihâ, Allahumme innî eûzu bike mine’l keseli ve’l herâmi ve sûi’l kiberi ve fitneti’d dunyâ ve azâbi’l kabri.”

“Akşamladık ve mülkde Allah’a ait olarak akşamladı. Hamd Allah’a mahsustur. Allah’tan başka ilah yoktur. O tektir. Ortağı yoktur. Allah’ım! Senden bu gecenin ve bu gecede bulunan şeylerin hayrını isterim. Onun ve onda bulunanların kötülüğünden Sana sığınırım. Allah’ım! Ben tembellikten, elden ayaktan düşüren ihtiyarlık ve yaşlılığın kötülüğünden, dünyanın fitnesinden ve kabir azabından Sana sığınırım.”

Sabahladığında da aynını söyler:

" أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْمُلْكُ لِلَّهِ... أسْأَلُكَ خَيْرِ مَا فِي هَذَا الْيَوم وَخَيْر مَا بعدِه، وَأَعُوذُ بِك مِنْ شَرِّ مَا فِي هَذا اليَوم وَشَر مَا بَعْدِه ..."

“Esbehnâ ve esbehe’l mulku lillâhi... es’eluke hayri mâ fî hâze’l yevmi ve hayri mâ ba’dehu ve eûzu bike min şerri mâ fî hâze’l yevmi ve şerri mâ ba’dehu”

“Sabahladık ve mük Allah’a ait olduğu halde sabahladı… Senden bugünün ve bugünde bulunan şeylerin hayrını isterim. Bugünün, bugünde bulunanların ve bundan sonrakilerin kötülüğünden Sana sığınırım.” Müslim (2723) İbn Mes’ûd radıyallahu anh’dan rivayet edilmiştir.

Seyyidu’l-İstiğfar (İstiğfarın efendisi)

 "اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ خَلَقْتَنِي، وَأَنَا عَبْدُكَ، وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ , أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ,وَأَبُوءُ لَكَ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ"

“Allahumme ente rabbi lâ ilâhe illâ ente halakteni ve ene abduke ve ene alâ ahdike ve va’dike ma isteda’tu, eûzu bike min şerri ma sana’tu ebûu leke bini’metike aleyye ve ebûu bi zenbi fağfirli innehû lâ yağfezzunûbe illâ ente”

“Allah’ım! Sen benim Rabbimsin! Senden başka ilah yoktur. Beni Sen yarattın ve ben Senin kulunum. Gücüm yettiğince Sana verdiğim söz (ulûhiyetini ve vahdâniyetini itiraf etme sözü) üzereyim. Yaptığım şeylerin kötülüğünden Sana sığınırım. Üzerimdeki nimetini itiraf ediyorum. Günahımı da itiraf ediyorum. Beni bağışla! Şüphesiz Senden başka günahları bağışlayabilecek yoktur.” Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Kim bunu gündüzleyin içtenlikle inanarak söyler de o gününde akşama ermeden ölürse o cennetliktir. Kim de bunu geceleyin içtenlikle inanarak söyler de sabaha ermeden ölürse o cennetliktir.” Buhari (6306) Şeddad b. Evs radıyallahu    anh’den rivayet edilmiştir.

Sizden biri sabahladığı zaman şöyle söylesin

" اللَّهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ نَحْيَا, وَبِكَ نَمُوتُ, وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ, وَإِذَا أَمْسَى فَلْيَقُلْ"

“Allahumme bike esbehna we bike emseyna we bike nehya we bike nemutu we ileyke nuşur”

“Allah'ım! Seninle sabahladık ve seninle akşamladık. Seninle yaşar ve seninle ölürüz ve dönüş Sanadır.”

Ve akşamladığı zaman;

 "اللَّهُمَّ بِكَ أَمْسَيْنَا وَبِكَ أَصْبَحْنَا وَبِكَ نَحْيَا وَبِكَ نَمُوتُ وَإِلَيْكَ النُّشُور"

“Allahumme bike emseyna we bike esbehna we bike nehya we bike nemutu we ileyke mesiir”

“Allah'ım! Seninle sabahladık ve seninle akşamladık. Seninle yaşar ve seninle ölürüz ve dönüş Sanadır.”

Ebu Davud (5068), Tirmizi (3391), Nesai Sünenu’l-Kübra (9836) ve İbn Mace (3868) Ebu Hureyre radıyallahu anh’den rivayet etmişlerdir. İbn Baz (Allah ona rahmet etsin) da isnadının sahih olduğunu belirtmiştir.

" اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ , عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ , لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَمَلِيكَهُ , أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِي وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ وَشِرْكِهِ , وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِي سُوءًا , أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ"

“Allahumme fâtıri’s semâvâti ve’l ardi, âlimi’l gaybi ve’ş şehâdeti lâ ilâhe illâ ente rabbe kulli şey’in ve melîkehu, eûzu bike min şerrî nefsî ve min şerri’ş şeytâni ve şirkihi ve en ektârife alâ nefsî sûen ev ecurrehû alâ muslimin’’

 “Göklerin ve yerin yoktan yaradanı, görüneni ve görünmeyeni bilen Allah’ım! Senden başka ilah yoktur. Sen her şeyin Rabbi ve sahibisin! Nefsimin kötülüğünden, şeytanın ve şirkinin kötülüğünden ve nefsime kötülük etmekten veya o kötülüğü bir Müslümana götürmekten Sana sığınırım.”

Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Bunu sabahladığında, akşamladığında ve yatağına yattığında söyle!” Ahmed (6597), Ebu Davud (5076), Tirmizi (3529) ve Nesai (7699) Ebu Hureyre radıyallahu anh’den rivayet etmişlerdir. Ebu Bekir es-Sıddık radıyallahu anh şöyle demiştir: “Ey Allah’ın Rasûlu bana sabahladığımda ve akşamladığımda söyleyebileceğim kelimeleri bildir.” Bunun üzerine Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem ona yukarıda geçen zikri öğretmiştir. Bu hadisi aynı şekilde Buhari (Allah ona rahmet etsin) Edebu’l-Mufred’de (1/412/1202) rivayet etmiştir. İbn Baz (Allah ona rahmet etsin) da sahih olduğunu belirtmiştir.

Bir kul her günün sabahında ve her gecenin akşamında üç kere:

بِسْمِ اللَّهِ الَّذِي لَا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ" "

“Bismillâhillezi lâ yedurru mea ismihi şey’un fi’l ardi ve lâ fi’s-semâi ve huve’s-semi’ul alim”

“İsmi ile gökte ve yerde hiçbir şeyin zarar veremeyeceği Allah’ın adıyla, O işitendir, bilendir” derse hiçbir şey ona zarar veremez.” İmam Ahmed (446), Tirmizi (10179) ve İbn Mace (3869) Osman b. Affan radıyallahu anh’den rivayet etmişlerdir. İbn Baz (Allah ona rahmet etsin) şöyle demiştir: “Tirmizi hasen sahih demiştir ve bu hadis onun (Tirmizi’nin) (Allah ona rahmet etsin) dediği gibidir.”

- Müslüman bir kul sabahladığında ve akşamladığında üç kere:

رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبًّا , وَبِالْإِسْلَامِ دِينًا , وَبِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَبِيًّا" "

“Radîtu billâhi rabben ve bi’l islami dinen ve bimuhammedin sallâllahû aleyhi ve selleme Rasûlullahyyen”

“Rab olarak Allah’tan din olarak İslam’dan ve peygamber olarak Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem’den razı oldum” derse kıyamet günü onu razı etmesi Allah üzerine bir haktır.” İmam Ahmed (18967), Tirmizi (3389) ve İbn Mace (3870) Sevban radıyallahu anh’den rivayet etmişlerdir. İbn Baz (Allah ona rahmet etsin) hasen olduğunu belirtmiştir. Müslim’in Ebu Said el-Hudri radıyallahu anh’den rivayetinde Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “Kim Rab olarak Allah’tan, din olarak İslam’dan ve peygamber olarak Muhammed’den razı olursa cennet ona vacip olur.” Müslim (1884 )

Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem sabahladığı ve akşamladığı zaman şu duaları mutlaka okurdu:

" اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي دِينِي وَدُنْيَايَ، وَأَهْلِي وَمَالِي، اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِي، وَآمِنْ رَوْعَاتِي، اللَّهُمَّ احْفَظْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَمِنْ خَلْفِي , وَعَنْ يَمِينِي وَعَنْ شِمَالِي ,وَمِنْ فَوْقِي , وَأَعُوذُ بِعَظَمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي "

“Allahumme innî es'eluke-l-afwa we-l-âfiyete fi d-duniyâ we-l-âhirati. Allahumme innî es'aluke-l-afwa we-l-âfiyata fî dînî, we dunyâya, we ahlî, we mâlî. Allahum-mestur awrâtî, we min awrati. Allahumma hfaznî minm bayna yadeyye, wa min halfî, we en yamînî, wa an şimâlî, wa min fawqî. Wa euzu bi azametike an ugtele min tahtî.”

“Allah’ım ! Dünya ve ahirette Senden sağlık dilerim. Allah’ım! Dinim ve dünyam, ailem ve malım hakkında Senden af ve esenlik dilerim. Allah’ım! Ayıplarımı gizle. Korkularımdan emin kıl. Allah’ım! Beni önümden ve arkamdan, sağımdan ve solumdan ve üstümden koru. Altımdan helak edilmekten de Senin yüceliğine sığınırım.” İmam Ahmed Müsned’de (4785) tahric etmiştir. Ebu Davud (5074), Nesai Sünen’i-Kübra (10401) ve İbn Mace (3871) Abdullah b. Amr radiyallahu anh’dan rivayet etmişlerdir. Hakim de sahih olduğunu belirtmiştir.

" أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ "

"Eûzu bi kelimâtı Allah-i at tammati min şerri ma halak"

“Yarattıklarının kötülüğünden Allah’ın noksansız kelimelerine sığınırım” Ahmed (7898) ve Tirmizi (3437) Ebu Hureyre radıyallahu anh’den rivayet etmişlerdir. İbn Baz (Allah ona rahmet etsin) hasen olduğunu belirtmiştir. Müslim Sahih’inde Havle binti Hakim radıyallahu anhâ’dan, onun şöyle dediğini tahric etmiştir: Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’den onun şöyle buyurduğunu işittim: “Her kim bir konaklama yerine iner sonra:

" أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ "

“Eûzu bikelimâtillahi’t-temmâti min şerri ma halak”

“Yarattıklarının kötülüğünden Allah’ın noksansız kelimelerine sığınırım” derse, o konaklama yerinden gidinceye kadar hiçbir şey ona zarar veremez.” Müslim (2708)

Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem sabahladığında şöyle söylerdi:

" أَصْبَحْنَا عَلَى فِطْرَةِ الْإِسْلَامِ , وَكَلِمَةِ الْإِخْلَاصِ,وَدِينِ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - وَمِلَّةِ أَبِينَا إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا, وَمَا كَانَ مِنْ الْمُشْرِكِينَ"

“Esbehnâ alâ fıtrati’l islâm ve kelimetihi’l ihlâs, ve dinî Rasûlullahyyinâ muhammedin sallallahu aleyhi ve selleme ve milleti ebînâ ibrâhime hânîfen muslimen ve mâ kâne mine’l muşrikîn”

“İslam fıtratı, ihlas kelimesi, peygamberimiz Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem’in dini ve babamız İbrahim’in milleti üzere hanifler olarak sabahladık ve o asla müşriklerden olmadı.” Ahmed (15367, 21144) Abdurrahman b. Ebza radıyallahu   anh’den rivayet etmiştir. Akşamlayınca ise şöyle denir:

" أمسينا على فطرة الإسلام ..."

“Emseynâ alâ fıtrati’l islâm” İslam fıtratı, … üzere akşamladık.” İbn Baz (Allah ona rahmet etsin) isnadının hasen olduğunu belirtmiştir.

" يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ بِرَحْمَتِكَ أَسْتَغِيثُ أَصْلِحْ لِي شَأْنِي كُلَّهُ , وَلَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي

طَرْفَةَ عَيْنٍ "

“Yâ hayyu yâ kayyûmu bi rahmetike eslih lî şe’nî kullehû ve lâ teki’l nî ilâ nefsî tarfete aynin”

“Ey Hayy ve Kayyum (olan Allah’ım!) rahmetinle yardım dilerim. Tüm işlerimi düzelt ve beni göz açıp kapayıncaya kadar dahi nefsime terketme.” Nesai (10405) ve Bezzar (2/282) Enes radıyallahu anh’den rivayet etmişlerdir. İbn Hacer ve el-Elbani hasen olduğunu belirtmişlerdir. Bkz. Netaicu’l-Efkar (s.177) ve Silsiletu Ahadisu’s-Sahiha (1/449)

Her kim sabahladığında ve akşamladığında yedi kere:

" حَسْبِيَ الله لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرشِ الْعَظِيمِ"

“HasbiyAllahi lâ ilâhe illâ huve aleyhi tevekkeltu ve huve rabbu’l arşi’l azîm”

“Allah bana yeter. O’ndan başka ilah yoktur. O’na tevekkül ettim. O büyük arşın Rabbidir” derse, tasalandığı şey hususunda Allah ona yeter.” Ebu Davud (5081) Ebu’d- Derda radıyallahu    anh’den rivayet etmiş ve (sıhhati hususunda) değerlendirmede bulunmamayı tercih etmiştir. Ravileri sikadır (güvenilir). El-Elbani Bkz. Silsile (11/449)