brightness_1 «أَمْسـينَا وَأَمْسـى الْمُلْكُ لِلَّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شـريكَ لَهُ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ هَذِهِ اللَّيْلَةِ وَخَيْرِ مَا فِيهَا، وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ شـرهَا وَشـر مَا فِيهَا، اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ، وَالْهَرَمِ، وَسُوءِ الْكِبَرِ، وَفِتْنَةِ الدُّنْيَا، وَعَذَابِ الْقَبْرِ»، وَإِذَا أَصْبَحَ قَالَ ذَلِكَ أَيْضًا: «أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْمُلْكُ لِلَّهِ... أسْأَلُكَ خَيْرِ مَا فِي هَذَا الْيَوم وَخَيْر مَا بعدِه، وَأَعُوذُ بِك مِنْ شـر مَا فِي هَذا اليَوم وَشـر مَا بَعْدِه...» «ما وارد شب شدیم و همه‌ی هستی وارد شب شد که از آنِ الله هستند و حمد و ستایش‌ها برای الله است، نیست معبود (بحقی) مگر الله یکتایی که هیچ شریکی ندارد، پروردگارا! خیر امشب و خیر هر چه در آن است از تو می‌خواهم و به تو از شر امشب و شر هر چه در آن است، پناه می‌برم. ای پروردگارم! از سستی، پیری، از بَدیِ کهنسالی، فتنه‌ی دنیا و عذاب قبر، به تو پناه می‌برم. و هنگامی که صبح نمود این دعا را بخواند: ما صبح نمودیم و تمام کاینات برای الله‌ جل جلاله صبح نمودند... از تو خیر هر چه در امروز است و خیرِ بعد از آن‌را می‌طلبم؛ و از شرّ آنچه در امروز است و آنچه بعد از آن است به تو پناه می‌جویم...». [مسلم (2723)] .......

brightness_1 «اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ، عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ رَبَّ كُلِّ شـيءٍ وَمَلِيكَهُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شـر نَفْسـي وَمِنْ شـر الشـيطَانِ وَشـركِهِ، وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسـي سُوءًا، أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ»، قال النَّبيُّ صلی الله علیه وسلم: «قُلْهَا إِذَا أَصْبَحْتَ، وَإِذَا أَمْسـيتَ، وَإِذَا أَخَذْتَ مَضْجَعَكَ» «بار الها! ای آفریننده‌ی آسمان‌ها و زمین و ای دانای غیب و آشکار، معبودی به حق جز تو نیست؛ آفریدگار و مالک هر چیز، از شر نفسم و از شر شیطان و شرک او و از اینکه نسبت به خود مرتکب بدی شوم و یا بدی را به مسلمانى روا دارم، به تو پناه می‌برم». پیامبر‌ صلی الله علیه وسلم فرمودند: «هرگاه صبح نموده و شب نمودی و هنگامی که بر بستر قرار گرفتی، آن‌را بخوان». [احمد (6597)، ابوداود (5076)، ترمذی (3529)، نسائی (7699) و ابن باز رحمه الله سندش را صحیح می‌داند] .......

brightness_1 هیچ‌گاه رسول الله صلی الله علیه وسلم این دعاها را در صبح و شام ترک نمی‌کرد: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي دِينِي وَدُنْيَايَ، وَأَهْلِي وَمَالِي، اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِي، وَآمِنْ رَوْعَاتِي، اللَّهُمَّ احْفَظْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَمِنْ خَلْفِي، وَعَنْ يَمِينِي وَعَنْ شِمَالِي، وَمِنْ فَوْقِي، وَأَعُوذُ بِعَظَمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي» «الهی! عافیتِ دنیا و آخرت را از تو خواهانم، الهی! بخشش و عافیتِ در دین و دنیایم و خانواده و مالم را از تو می‌طلبم؛ معبودا! عیب‌های مرا بپوشان و پریشانی‌هایم را به امنیت تبدیل کن؛ بار الها! مرا از جلوی‌ رویم و پشت سرم و از راست و چپم و از بالای سرم حفظ کن؛ و به عظمت تو پناه می‌برم از اینکه ناگهان از زیر پایم کشته شوم (دچار خسف و فرورفتگی در زمین شوم)». [احمد (4785)، ابوداود (5074)، نسائی در سنن کبری (10401)، ابن ماجه (3871) و حاکم آن‌را صحیح می‌داند] .......

brightness_1 «مَنْ قالَ إِذَا أصْبَحَ وإِذَا أَمْسـى: حَسْبِيَ الله لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرشِ الْعَظِيمِ، سَبْعَ مَرَّاتٍ؛ كَفَاهُ الله مَا أَهَمَّهُ» «هر کس به هنگام صبح و شام هفت مرتبه این ذکر را بگوید خداوند متعال او را در برابر هر نگرانی کفایت می‌کند: «حَسْبِيَ الله لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرشِ الْعَظِيمِ» الله برای من کافی است و الهی جز او نیست، بر او توکل کردم و او آفریدگار عرشِ بزرگ است. [ابوداود (5081) از حدیث ابودرداء‌ س، لیکن قول راجح بر موقوف بودن این روایت است؛ اما روایان آن ثقه (مورد اطمینان) هستند و حکم روایت مرفوع را دارد، چنان‌که آلبانی در سلسلة الأحادیث الصحیحة (11/449) ذکر می‌کند]. .......