انجام این دو آداب باعث محفوظ ماندن (از شر) شیاطین و جنها میشود. نگهداری بچهها در ابتدای مغرب، باعث میشود از شیاطینی که در آن ساعت پخش میشوند محفوظ بمانند. همچنین در هنگام بستن دربها در این ساعت و بسم الله گفتن. چه بسیار کودکان و خانههایی که شیطانها در این ساعت بر آنها مسلط میشوند. براستی چقدر اسلام رعایت حال فرزندان و خانههای ما را میکند!
دلیل آن: حدیث جابر رضی الله عنه است که میگوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِذَا كَانَ جُنْحُ اللَّيْلِ -أَوْ أَمْسـيتُمْ- فَكُفُّوا صِبْيَانَكُمْ، فَإنَّ الشـيطَانَ يَنْتَشـر حِينَئِذٍ، فَإِذَا ذَهَبَ سَاعَةٌ مِنَ اللَّيْلِ فَخَلُّوهُمْ، وَأَغْلِقُوا الأَبْوَابَ، وَاذْكُرُوا اسْمَ اللّهِ، فَإنَّ الشـيطَانَ لاَ يَفْتَحُ بَابًا مُغْلَقًا» «هر وقت که تاریکى شب فرا رسید، کودکانتان را از بیرون رفتن منع کنید، چون شیاطین در این هنگام منتشر مىشوند، وقتى که ساعتى از شب گذشت آنان را رها کنید و دربهاى منزل را ببندید و بسم الله بگویید چون شیطانها درِ بستهشدهای را باز نخواهند کرد». [بخاری (3304) و مسلم (2012)].
- بازداشتن کودکان و بستن درها در اول مغرب، از باب استحباب است. [فتاوی اللجنة الدائمة (26/317)].
دلیل آن حدیث عبدالله بن مغفَّل مُزَنی رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه وسلم است که فرمودند: «صَلُّوا قَبْلَ صَلَاةِ الْمَغْرِبِ» «قبل از نماز (فرض) مغرب نماز بخوانید». بار سوم فرمود: «لِمَنْ شَاءَ» «هرکس که میخواهد. دوست نداشت مردم آنرا سنت (مؤکد یا یک روشِ همیشگی) بدانند». [بخاری (1183)].
- همچنین خواندن دو رکعت نماز میان هر اذان و اقامهای، سنت است. فرقی ندارد که آن دو رکعت سنت راتبهای مثلِ فجر یا ظهر باشند. چرا که شخص با ادای سنت راتبه این دو رکعت را ادا نموده است. و اگر در مسجد نشسته بود و مؤذن اذانِ عصر یا عشاء را گفت، سنت است که برخیزد و دو رکعت بخواند.
دلیل: میان هر دو اذان (اذان و اقامه) نمازی است. سه بار این را فرمود و در بار سوم فرمود: برای «لِمَنْ شَاءَ» «برای هرکس که بخواهد». [بخاری (624)، مسلم (838)].
و بدون شک دو رکعت قبل از مغرب یا نمازِ میان اذان و اقامه همانند سنتهای رواتب تاکید نشدهاند. و گاهاً ترک میشوند. به همین منظور رسول الله صلی الله علیه وسلم در بار سوم فرمودند: «لِمَنْ شَاءَ»؛ برای هرکس که بخواهد. زیرا دوست نداشتند مردم آنرا سنت (موکد و دائمی) قرار دهند.
بنا بر حدیث ابی برزه اسلمی [س] که پیامبر [ص] دوست داشتند عشاء به تأخیر افتد؛ و می¬گوید: خواب قبل از عشاء و صحبت کردن (شب نشینی) بعد از آن¬را مکروه می¬دانستند. بخاری (599)، مسلم (647). علت کراهیت خوابِ قبل از عشاء این است که خوابش سبب از دست رفتن نماز عشاء می¬شود.