لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

“‘Nema boga osim Allaha, Jedinoga, koji nema druga! Njemu pripada sva vlast i sva zahvalnost! On nad svačim ima moć! Nema pomoći niti moći nad Allahovom pomoći i moći!’ Ko ove riječi izgovori ujutro kad osvane, upiše mu se stotinu dobrih djela, obriše mu se stotinu grijeha, imat će nagradu kao da je oslobodio roba i bit će zaštićen sve dok ne osvane. A ko ih izgovori i nakon što omrkne, imat će istu takvu nagradu.” (Ahmed, 8719, a Ibn Baz smatra ga dobrim)

 أَصْبَحْنَا وَأَصْبَحَ الْمُلْكُ لِلَّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ، اللهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ خَيْرِ مَا فِي هَذَا الْيَوم وَخَيْر مَا بعدِه، وَأَعُوذُ بِك مِنْ شَرِّ مَا فِي هَذا اليَوم وَشَر مَا بَعْدِه، اللهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ،  وَالْهَرَمِ، وَسُوءِ الْكِبَرِ، وَفِتْنَةِ الدُّنْيَا، وَعَذَابِ الْقَبْرِ 

“U noć uđosmo i noć dočeka svekolika vlast Allahova! Hvala Allahu i nema boga osim Njega, Jedinog, koji nema druga. Allahu, molim Te za sva dobra ove noći i za dobra koje je u njoj, a utječem Ti se od zla ove noći i zla koje je u njoj! Gospodaru moj, zaštiti me od lijenosti, nemoći, duboke starosti, dunjalučkih iskušenja i patnje u kaburu!”, a kada osvane, isto to kaže: “Jutro dočekasmo i jutro dočeka svekolika vlast Allahova... tražim od Tebe dobro ovog dana i onoga što je u njemu, a zaštiti me od zla ovog dana i onoga što je u njemu...” (Muslim, 2723)

اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ خَلَقْتَنِي، وَأَنَا عَبْدُكَ,وَأَنَا عَلَى عَهْدِكَ وَوَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ, أَبُوءُ لَكَ بِنِعْمَتِكَ عَلَيَّ، وَأَبُوءُ لَكَ بِذَنْبِي فَاغْفِرْ لِي فَإِنَّهُ لَا يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ

Najbolji zikr jeste dova traženja oprosta – sejjidul-istigfar: “Allahu, Ti si Gospodar moj, nema boga osim Tebe, stvorio si me i ja sam rob Tvoj, ja sam na tragu zavjeta Tebi datog, i obećanja Tvog u granicama svojim! Tebi se sklanjam pred zlom koje sam počinio, Tebi se vraćam pomoću blagodati Tvoje prema meni, Tebi priznajem grijehe svoje! Stoga, oprosti mi, jer osim Tebe niko drugi grijehe ne oprašta!” Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao je: “Ko ovo izgovori u jednom danu, ubijeđen u to što izgovari, pa umre prije nego što omrkne, taj je od džennetlija, a ko ih izgovori nakon što omrkne, ubijeđen u ono što je rekao, pa umre u toj noći i on je od džennetlija.” (Buhari, 6306)

اللَّهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوتُ، وَإِلَيْكَ النُّشُورُ

“Kada neko od vas osvane, neka kaže: ‘Allahu moj, u Tvoje ime osvićemo i u Tvoje ime omrknusmo, za Tebe živimo i za Tebe umiremo i pred Tobom ćemo biti proživljeni!’, a kada omrkne neka kaže: ‘Allahu moj, u Tvoje ime omrknusmo i u Tvoje ime osvićemo, za Tebe živimo i za Tebe umiremo i Tebi ćemo se vratiti!’” (Ebu Davud, 5068, Tirmizi, 3391,  Nesai, 9836, Ibn Madža 3868, a Ibn Baz smatra ga vjerodostojnim)

اللَّهُمَّ فَاطِرَ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضِ، عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ، لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ رَبَّ كُلِّ شَيْءٍ وَمَلِيكَهُ، أَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّ نَفْسِي وَمِنْ شَرِّ الشَّيْطَانِ وَشِرْكِهِ، وَأَنْ أَقْتَرِفَ عَلَى نَفْسِي سُوءًا، أَوْ أَجُرَّهُ إِلَى مُسْلِمٍ

“Allahu, Stvoritelju nebesa i Zemlje, Poznavaoče skrivenog i vidljivog, nema boga osim Tebe, Gospodaru svega i njegov Vladaru!Tebi se sklanjam pred zlom svoje duše, i pred zlom šejtana i njegovog širka, te da me sačuvaš od činjenja zla prema sebi ili bilo kojem muslimanu!” Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao je: “Izgovori ove riječi kada osvaneš, kada omrkneš i kada legneš spavati.” (Ahmed, 6597, Ebu Davud, 5076, Tirmizi, 3529, i Nesai, 7699, a vjerodostojnim ga smatra Ibn Baz)

بِسْمِ اللَّهِ الَّذِي لَا يَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَيْءٌ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

“Koji god Allahov rob svako jutro i svaku večer kaže: ‘U ime Allaha, sa čijim imenom ne može nauditi ništa ni na nebesima ni na Zemlji, On sve čuje i vidi’, tri puta, neće mu moći ništa naštetiti.” (Ahmed, 446,  Tirmizi, 10179, i Ibn Madža, 3869, a Ibn Baz kaže: “Rekao je Tirmizi da je hadis dobar – vjerodostojan, što i jeste tako.”)

رَضِيتُ بِاللَّهِ رَبًّا، وَبِالْإِسْلَامِ دِينًا، وَبِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ نَبِيًّا

“Koji god Allahov rob, kad osvane i omrkne, tri puta izgovori: ‘Zadovoljan sam da mi je Allah Gospodar, islam vjera, a Muhammed, sallallahu alejhi ve sellem, vjerovjesnik’, zaslužit će pravo da Allah s njim bude zadovoljan na Sudnjem danu.” (Ahmed, 18967, Tirmizi, 3389, i Ibn Madža, 3870, a Ibn Baz ga smatra dobrim)

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَافِيَةَ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ، اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْعَفْوَ وَالْعَافِيَةَ فِي دِينِي وَدُنْيَايَ، وَأَهْلِي وَمَالِي، اللَّهُمَّ اسْتُرْ عَوْرَاتِي، وَآمِنْ رَوْعَاتِي، اللَّهُمَّ احْفَظْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَمِنْ خَلْفِي، وَعَنْ يَمِينِي وَعَنْ شِمَالِي، وَمِنْ فَوْقِي، وَأَعُوذُ بِعَظَمَتِكَ أَنْ أُغْتَالَ مِنْ تَحْتِي

“Allahu, molim za oprost i zaštitu Tvoju na dunjaluku i na ahiretu! Allahu, molim za oprost i zaštitu Tvoju u mojim vjerskim i dunjalučkim poslovima, mojoj porodici i imovini mojoj! Allahu, pokrij moja sramna djela, a umiri moju bojazan! Allahu, sačuvaj me s moje prednje strane, te od svega što me može zadesiti s leđa, s desne ili lijeve strane i odozgo! Prizivam Tvoju veličinu da ne budem ščepan odozdo!” (Ahmed, 4785,  Ebu Davud, 5074,  Nesai, 10401, i Ibn Madža, 3871, a Hakim ga smatra vjerodostojnim)

أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ

“Utječem se Allahovim potpunim riječima od zla koje je stvorio!” (Ahmed, 7898, i Tirmizi, 3437, od Ebu Hurejre, radijallahu anhu, a Ibn Baz ga smatra vjerodostojnim)  

أَصْبَحْنَا عَلَى فِطْرَةِ الْإِسْلَامِ، وَكَلِمَةِ الْإِخْلَاصِ، وَدِينِ نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - وَمِلَّةِ أَبِينَا إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا, وَمَا كَانَ مِنْ الْمُشْرِكِينَ

Kada bi osvanuo, Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, imao je običaj izgovarati sljedeće: “Osvanusmo u urođenoj vjeri islama, iskrenoj riječi vjerovanja, vjeri našeg vjerovjesnika Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, i kao sljedbenici čiste vjere praoca našeg Ibrahima, koji nije bio idolopoklonik”, (Ahmed, 21144, 15367), a kada bi omrknuo, govorio je: “Omrknusmo u urođenoj vjeri islama...” (Ibn Baz ga smatra vjerodostojnim.)

يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ بِرَحْمَتِكَ أَسْتَغِيثُ أَصْلِحْ لِي شَأْنِي كُلَّهُ، وَلَا تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي طَرْفَةَ عَيْنٍ

“O Ti, Živi, Postojani, molim Te za obilatu milost Tvoju – popravi svako moje stanje i ne prepusti me samom sebi ni jednog trena!” (Nesai, 10405, Bezzar, 2/282, a Ibn Hadžer i Albani smatraju ga dobrim.Vidjeti: Netaidžul-efkar, 177, Silsiletul-ehadisis-sahiha, 1/449)

حَسْبِيَ الله لاَ إِلهَ إِلاَّ هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلتُ وَهُوَ رَبُّ الْعَرشِ الْعَظِيمِ

“Allah mi je dovoljan, nema boga osim Njega! Na Njega se oslanjam, i On je Gospodar Arša veličanstvenog!” Ko ovo izgovori sedam puta, Allah će ga spasiti svih briga. (Ebu Davud 5081,  od Ebu Derdaa, radijallahu anhu, a Albani, Es-Silsiletus-sahiha, 11/449, smatra da je vjerodostojan:)